Po kilku latach przerwy znów pojechaliśmy na narty do Donnersbachwaldu. Ostatni raz byliśmy tu w 2016 r.

Wyjazd zaproponował nam Norbert, z którym pierwszego dnia (w niedzielę) wyruszamy na stok.

Norbert i Jola.

Niebieska trasa z kanap.

Norbert.

Jola.

Zjeżdżamy do stacji kanap.

Zjeżdżamy górną częścią czerwonej 4-ki.

Norbert raz jeszcze.

Ośla łączka, którą można wrócić do domu.

Widok z Berghofu na Hochsitz.

Górna stacja kanap i krzeseł.

Na czerwonej 10-tce (5*****) prawie pusto.

Na trasach warunki dobre, ale za oknem już wiosna.

I znów na górze.

Niebieską na sam dół. Cała trasa to ok. 7 km.

Widok z czerwonej na Berghof i pośrednią stację krzeseł.

A teraz kilka widoczków na grzbiety Niskich Taurów po przeciwnej stronie doliny.

W żlebach można dostrzec ślady ekstremalnych narciarzy.

Obiady stały na wysokim poziomie. Norbert i Sylwia przygotowali nawet dwudaniowy obiad - zupę krem z dyni ...

...

...

... oraz łososia w sosie z ryżem i sałatkami.

W środę wybieramy się z Romkiem i Staszkiem do Tauplitz.

Początkowo jest dość pochmurno.

Zwiedzamy kolejne trasy ośrodka.

Masyw Größer Grimming.

Pojawia się słońce. Staszek i Romek.

Na górze warunki niezłe. W dolnych częściach tras dość miękko.

Jola.

Romek.

Staszek.

Romek.

Widoczek z wyciągu.

Größer Grimming raz jeszcze.

Staszek przymierza się do zjazdu czarną.

I znów w Donnersbachwaldzie.

Końcówka niebieskiej po południu jest dość miękka, ale niesie całkiem nieźle.

W piątek po południu wyruszamy na stok w towarzystwie Jurka.

Jurek na ściance skracającej górną część niebieskiej.

Czerwona 10-tka znów pusta.

Jurek.

Jurek i Jola na tle...

Pożegnalne zdjęcie całej ekipy. Od lewej: Jacek, Staszek, Jagoda, Jurek, Norbert, Romek, Jurek, Teresa, Sylwia, Jola i nasi gospodarze.