Sobota, 1 luty - zamiast na narty robimy krótki wypad rowerowy do Parku Śląskiego. Temperatura ok. 15 st. C.

W niedzielę postanawiamy jednak jechać w góry, ale nie na narty lecz wycieczkę pieszą.

Czarny szlak z Kamesznicy na Baranią w pewnym momencie zamienia się w śnieżno-wodną bryję.

Dwójka turystów, którzy idą przed nami zawraca, twierdząc, że nie da się przejść. No ale jak to ... my nie przejdziemy?

Niektórzy z naszej szóstki zaliczyli wprawdzie powódź w butach, ale najbardziej parszywy odcinek szlaku mamy za sobą. Nowy i Ola.

Jola na wieży widokowej na Baraniej. W tle Skrzyczne.

A teraz Skrzyczne w roli głównej.

A to widok na Czantorię (po lewej) i Równicę (po prawej).

Widok z wieży na naszą ekipę - Lidka, Jola, Raketa i Ola.

Na Baraniej trochę śniegu jest, ale w innych częściach Beskidów niewiele.

Schodzimy w stronę Przysłopu.

Schronisko na Przysłopie po remoncie robi całkiem niezłe wrażenie - zarówno z zewnątrz, jak i wewnątrz.

Po brodzeniu w mokrym śniegu trzeba się zagrzać.

Jedzonko całkiem niezłe - Jola zamówiła kolorowe kopytka (gnocchi) ...

... w kolorach świateł sygnalizacyjnych. Ola wybrała żurek, grzane piwo i ... suche skarpety.

Schodzimy innym wariantem, przez Karolówkę i dolinę Janoski.