W tym roku spędziliśmy wakacje w Polsce, na rowerach, wędrując szlakiem GreenVelo z Białowieży do Gołdapi i z powrotem.

Tutaj spaliśmy z piątku na sobotę 15/16.07.2016.

A w sobotę rano spotykamy się z grupą znajomych z AKT Watra i ruszamy na trasę.

Pierwszy etap, to przejazd skrajem Puszczy Białowieskiej.

Docieramy do jez. Siemianowskiego. Na czele Ania.

A to już prawie koniec pierwszego etapu - cerkiew w Gródku z lat 1946–1970.

W Gródku jemy obiad (Sumczyk, Agata, Asia i Robert).

Pierwszy nocleg wypadł na polu namiotowym w Zarzeczanach k. Gródka. Wyposażenie pola to: duża wiata, kran z wodą, toi-toi, prąd, jezioro i dużo placu.

Wieczorne widoczki z biwaku.

Trasa - dzień pierwszy: 74 km.

Bocianów mamy tu pod dostatkiem.

Odpoczynek na jednym z wielu MOR-ów czyli Miejsc Obsługi Rowerzystów (skrót ten rozszyfrowywano zresztą na wiele sposobów).

Jeden z wielu Darków na trasie.

W Królowym Moście łapie nas burza, którą próbujemy przeczekać.

Kapliczka przydrożna.

Nieco zmoczeni przez deszcz docieramy do restauracji tatarskiej w Supraślu, gdzie racząc się tatarskimi daniami czekamy na lepszą pogodę.

Pałac Buchholtza z lat 1892-1903 w Supraślu.

"Dom ogrodnika" klasztornego z 2 poł. XVIII w. z dachem łamanym polskim. Później służył jako poczta, obecnie dom mieszkalny.

Bulwary nad Supraślą.

Cerkiew Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy w Supraślu - rekonstrukcja obronnej cerkwi z XVI w. zrealizowana po roku 1984.

Monaster i cerkiew w Supraślu.

Dojeżdżamy do Białegostoku i znajdujemy naszą, harnasiową ulicę.

Kamping w Białymstoku znajduje się na terenie ośrodka sportowo-rekreacyjnego w Dojlidach przy ul. Plażowej.

Wieczorne rozmowy - Jola i Ania.

Trasa - dzień drugi: 53 km.

Zwiedzamy Białystok - Brama Wielka wprowadzająca na teren pałacowo–parkowy pałacu Branickich.

Pałac Branickich z końca XVII w. - obecnie siedziba władz Uniwersytetu Medycznego.

Pałac Branickich i ogrody pałacowe.

Bazylika w Białymstoku z początku XX w.

Białystok - rynek Kościuszki i ratusz.

Białystok - budynek ratusza z poł. XVIII w.

Białystok - kościół św. Rocha - modernistyczno-ekspresjonistycza budowla z lat 20-tych XX w.

Po zakupie dla mnie nowych sakw w sklepie turystycznym Gawra (pożyczone uległy awarii w pierwszym dniu) wyjeżdżamy z Białegostoku.

Paskuda, Tymek i Darek docierają do punktu odpoczynku przy sklepiku w Barszczewie..

W piątkę odbijamy od głównej trasy GV, by obejrzeć pałac Branickich w Choroszczy.

Z Choroszczy nie wracamy na szlak, lecz bocznymi drogami zmierzamy w kierunku Tykocina.

Trafiliśmy na pewną nieciągłość drogi, ale udało się ją pokonać.

Pan bocian centralnie, tyłem.

Dojeżdżamy do Tykocina.

Kościół św. Trójcy z poł. XVIII w. w Tykocinie.

Wnętrze kościoła.

Pomnik Stefana Czarneckiego na rynku w Tykocinie.

Domki przy rynku w Tykocinie.

Synagoga z poł. XVII w. w Tykocinie.

Obiad jemy tym razem w restauracji żydowskiej

Zamek króla Zygmunta II Augusta na północnym brzegu Narwi zrekonstruowany w 2005 r.

Odwiedzamy żubry w zagrodzie w Kiermusach.

"Pozwólcie przedstawić sobie: Pan żubr we własnej osobie."

A potem oglądamy jeszcze Jantarowy Kasztel - zrekonstruowany zamek, w którym mieści się muzeum oręża polskiego.

A tu wspominamy naszego kołowego kolegę Hermana.

Most na Narwi.

Doganiamy część naszej ekipy i zmierzamy na miejsce noclegu w Strękowej Górze.

Paskuda trafiona w locie.

Jedyny nocleg pod dachem w Ośrodku Edukacji Ekologicznej w Strękowej Górze.

Trasa - dzień trzeci: 71 km.

W dolinie Biebrzy.

Robert i Darek.

Niestety prawdziwych łosi nie spotkaliśmy.

Mija nas nasz wóz wsparcia technicznego z Zębolem - czyli kolejnym Darkiem - na pokładzie.

Idziemy rzucić okiem na bagna biebrzańskie.

Płasko i zielono aż po horyzont.

Mój rower z nowymi sakwami na MOR-rze.

Docieramy do twierdzy w Osowcu. Na zwiedzanie Fortu Centralnego nie udaje się załapać, więc oglądamy Fort Zarzeczny.

Fortyfikacje rosyjskiej twierdzy z końca XIX w. w Osowcu.

Fort Zarzeczny w Osowcu.

Jola i Paskuda.

Zwiedzamy jeszcze ścieżkę przyrodniczą "Kładka", z której widać głównie ... krzaki.

Kilka km dalej zatrzymujemy się w Goniądzu.

Kościół św. Agnieszki z lat 20-tych XX w. w Goniądzu.

Sumczykowi (też Darkowi) udało się załapać na kartacze.

Takie piękne, choć mało wygodne do jazdy "kocie łby" spotyka się tu często.

Nowe sakwy spisują się całkiem nieźle.

Znów gonimy grupę.

I oglądamy niezliczone bocianie gniazda.

Takie szerokie szutrówki - na których występuje poprzeczna "tarka" - też nie są tu rzadkością i często łączą wsie i przysiółki.

Biebrza z mostu w Dolistowie.

Biwak na polu namiotowym w Dolistowie Starym. Jedynym minusem jest to, że toalety dostępne w pobliskiej knajpce funkcjonują od 13-22, a sławojki na miejscu biwaku nie bardzo nadają się do użytku.

Trasa - dzień czwarty: 69 km.

Świętujemy szampanem półmetek wyjazdu.

Kierownik (też Darek) polewa.

Olek, Asia, Robert, Paweł i Aga. Wyjątkowo nie ma żadnego Darka.

Chałupa w Dolistowie Starym.

Elektryczny młyn holenderski z przełomu XIX wieku w Dolistowie Starym.

Kolejne zdjęcie strażackie przed startem do 5-go etapu - głównie Darki, Asie i Anie ;)

Dzisiaj jedziemy doliną Biebrzy w kierunku Augustowa.

Darek i Darek, czyli Sumczyk i Łaciak.

Wzdłuż Biebrzy.

Śluza Dębowo – pierwsza śluza na Kanale Augustowskim.

Molenna Wschodniego Kościoła Staroobrzędowego z 1948 r. w Gabowych Grądach.

Argynnis paphia czyli dostojka malinowiec.

Docieramy nad jeziora w okolicy Augustowa.

Ale nagle zatrzymują nas małe granatowe kulki na krzakach.

Odbijamy niecały kilometr od szlaku by obejrzeć drewniany kościół z XIX w. i kaplicę w Studzienicznej.

Kaplica Najświętszej Marii Panny z 1872 r. z XVIII wiecznym, cudownym obrazem Matki Bożej Studzieniczańskiej.

Studzienka w Studzienicznej na źródełku, którego woda ma w powszechnym przekonaniu moc leczenia chorób oczu.

Obiad w barze w Czarnym Brodzie.

Biwak zakładamy na stanicy Płaska.

Trasa - dzień piąty: 65 km

Mikaszówka - kościół pw. św. Marii Magdaleny z pocz. XX w.

Kościół w Mikaszówce.

Paskuda odbywa szkolenie na śluzie Mikaszówka.

Udało się prześluzować grupę kajakarzy.

Łabędzi nie śluzowaliśmy.

Tuż przed Wigrami spotykamy na drodze grupkę spacerujących bocianów.

Na biwaku pod klasztorem w Wigrach.

Najpierw jemy obfity obiad.

A potem zwiedzamy klasztor.

Trasa - dzień szósty: 48 km.

Kolejnego dnia wyruszamy w kierunku Suwałk.

Po uratowaniu (naładowaniu) w serwisie akumulatora do mojego aparatu ruszamy dalej. Zatrzymujemy się przy kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa z 1878 r. w Jeleniowie.

Mimo nienajlepszej pogody postanawiamy we dwójkę zboczyć z GV by zwiedzić kawałek Suwalskiego Parku Krajobrazowego.

Kapliczka nad jez. Szurpiły.

Jedziemy w stronę Cisowej Góry.

Cisowa Góra (256 m n.p.m) zwana suwalską Fujijamą.

Nie udało się wtaszczyć rowerów po schodach na sam szczyt.

Widok z Cisowej Góry.

Po nieudanej próbie sforsowania niebieskiego szlaku pieszego (błoto po osie) jedziemy przez Łopuchowo do Wodziłek.

Wodziłki - wioska staroobrzędowców z molenną z 1921 r.

Wodziłki.

Kolejna wtopa z niebieskim szlakiem - wschodni brzeg jez. Hańcza nie jest zbyt rowerowy. Na fotce jedno z nielicznych "rowerowo-przyjaznych" miejsc.

Dzisiaj mamy dojechać do Wiżajn (nieco obok GV).

Pod koniec trasy spotykamy Anię i wspólnie docieramy do celu. Byłoby fajne zdjęcie, gdybym na chwilę przystanął.

Biwak na podwórku w Wiżajnach.

Trasa - dzień siódmy: 74 km.

Darek, Agata i Olek na Green Velo.

Od dołu: Darek -"Piękny" lub "Cieć", Tymek, Ania - Paskuda, Aga, Paweł, Robert, Jola, Jacek, Darek "Sumczyk", Michał, od góry: Darek "Zembol", Asia, Karol, Agata, Darek "Łaciak", Asia, Olek. Brakuje tylko Ani, która musiała już wracać do domu.

Trójstyk granic - polskiej, litewskiej i rosyjskiej.

Jedynie na części rosyjskiej nie wolno stać ani fotografować.

Jedziemy do Stańczyków.

Mosty nieczynnej linii kolejowej w Stańczykach z początku XX w. Konstrukcja ma 5 przęseł, długość 180 m, wysokość do 36,5 m.

Zdjęcie z dedykacją dla naszych znajomych;)

Krótki postój techniczny na trasie do Gołdapii.

I znów przez malownicze pola i wzgórza.

Darek i Paskuda na trasie.

Ostatni wspólny biwak na kampingu w Gołdapii.

Po obiedzie oglądamy tężnie w Gołdapii.

Trasa - dzień ósmy: 59 km.

Kończymy wspólną wędrówkę z ekipą z AKT Watra z Gliwic. My zostajemy na drugi tydzień i wracamy na rowerach do Białowieży.

W niedzielę robimy dzień odpoczynkowy zwiedzając Gołdap. Wieża ciśnień z 1905 r. Obecnie punkt widokowy.

Konkatedra NMP Matki Kościoła (poewangelicka) z 1560, odbudowana po zniszczeniach wojennych w latach 80. XX wieku.

W obiektach po jednostce wojskowej powstały m.in. - gimnazjum, centrum konferencyjno -szkoleniowe, kryta pływalnia. W dwóch mniejszych budynkach powstało muzeum regionalne.

Gimnazjum w budynkach powojskowych.

Po południu postanawiamy zdobyć Gołdapską Górę zwaną też Piękną Górą (272 m.).

Widok ze szczytu.

Zjeżdżamy trasą narciarską.

W poniedziałek ruszamy w drogę. Zamierzamy dojechać przynajmniej do Raczek. Po drodze spotykamy całe stado (chyba hodowlę) jeleni.

Bardzo malownicza trasa prowadzi przez Botkuny, Kolniszki, Górne, Babki, Żelazki.

Piękne krajobrazy towarzyszą nam też na dalszej części trasy wzdłuż jez. Bitkowskiego do dol. Rospudy.

Droga między jeziorami Rospuda i Wysokie.

Kościół w Filipowie.

W Raczkach jemy pizzę i jedziemy do Dowspudy. Budynek kordegardy, gdzie przebywała straż pałacowa. Aktualnie w odrestaurowanym budynku znajduje się Centrum Obsługi Turysty.

Ruiny neogotyckiego pałacu Paców, wybudowanego w latach 1820-1827 staraniem Ludwika Michała Paca, generała wojsk polskich i napoleońskich.

Pomnik Ludwika Michała Paca.

Jest jeszcze wcześnie, więc jedziemy dalej doliną Rospudy.

Docieramy do uroczyska "Święte Miejsce" nad Rospudą.

Jeden z krzyży przy kapliczce.

Rospuda.

Pod wieczór docieramy do Augustowa i znajdujemy blisko centrum kwaterę na dwie noce.

Trasa pierwszego dnia drogi powrotnej: 90 km.

W ramach dnia odpoczynkowego robimy ok. 50 km. pętelkę w okolicach Augustowa. Kościół Matki Bożej Częstochowskiej z 1896-1909 r - dawna rosyjska cerkiew wojskowa.

Zaglądamy nad zagubione w lesie jez. Busznica.

W Danowskim chowamy się przed przelotnym deszczem w miłej knajpce.

A potem jedziemy jeszcze 3 km do wsi Monkinie obejrzeć drewniany kościółek z lat 1922-1924.

Uroczysko Powstańce - pomnik ku czci powstańców styczniowych i miejsce, gdzie w 1863 roku mieściła się powstańcza kuźnia.

Trasa wycieczki w okolicach Augustowa: 51 km.

Wieczorem, w Augustowie idziemy na obiad do "Ogródka pod jabłonkami".

Rynek w Augustowie.

Augustów - eklektyczna Bazylika Najświętszego Serca Pana Jezusa z lat 1906–1911.

Kolejnego dnia powtarzamy na początek kawałek GreenVelo aż do Dolistowa Starego. Kościół parafialny p.w. św. Wawrzyńca z końca XVIII w. z zabytkową dzwonnicą z 1803 r.

Wnętrze kościoła w Dolistowie.

Docieramy do Kalinówki Kościelnej i oglądamy drewniany kościół p.w. św. Anny z 1774 r.

Nieopodal stoi lamus z 1783 r.

Knyszyn. Myśleliśmy, że gdzieś tu zanocujemy, ale na liczniku 70 km, a godzina dopiero 14:30. Czas na obiad, a nie nocleg. Kościół w Knyszynie - początki z XVI w., wielokrotnie przebudowywany.

Knyszyn był miastem króla Zygmunta Augusta, który miał tu swój dwór i często tu bywał. Tu również zmarł.

Zabudowa knyszyńskiego rynku. Obiad jemy w restauracji "Kugel" chwalącej się przejściem przez "kuchenne rewolucje" Magdy Gessler i jedziemy dalej.

Docieramy do Białegostoku. Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego w Białymstoku z lat 90-tych XX w.

Zdjęcie wyszło nieostro, ale zostawiłem na pamiątkę wieczornej rozmowy na kampingu w Białymstoku z parą sympatycznych Belgów.

Trasa drugiego dnia drogi powrotnej: 109 km. Licznik wykazał nawet 112.

Kolejny dzień zaczynamy od piaszczystych, polnych dróg.

Leśne skrzyżowanie.

Strzecha w naturze, a nie w skansenie.

Jeden z wielu przydrożnych krzyży.

W Trześciance oglądamy drewnianą cerkiew prawosławną p.w. św. Michała Archanioła z lat 1864–1867.

Trześcianka leży na Szlaku Otwartych Okiennic - jeden z drewnianych domów z ozdobnymi narożnikami i oknami.

Niespodziewanie trafiamy na dość ciekawe miejsce - skit w Odrynkach.

Skit Świętych Antoniego i Teodozjusza Pieczerskich w Odrynkach – jedyny w Polsce prawosławny skit (pustelnia), założony w 2009 r. przez byłego przełożonego monasteru w Supraślu o. Gabriela.

Ikonostas cerkwi Opieki Matki Bożej wykonano w pracowni braci Amanatidis w Salonikach.

Kończymy trasę w Białowieży.

Trasa trzeciego dnia drogi powrotnej: 90 km.

Pobyt w Białowieży zaczynamy od zwiedzania Parku Pałacowego. Dworek myśliwski gubernatora grodzieńskiego z 1845 r. (obecnie siedziba Ośrodka Edukacji Przyrodniczej BPN).

Muzeum Przyrodniczo-Leśne Białowieskiego Parku Narodowego.

Zwiedzamy muzeum.

Brama byłego pałacu cara Aleksandra III z 1894 r.

Po południu jedziemy autem do Kruszynian, aby obejrzeć meczet. Jest to najstarszy do dziś zachowany meczet tatarski w Polsce. Pochodzi prawdopodobnie z przełomu XVIII/XIX w.

Udaje się też obejrzeć wnętrze i wysłuchać ciekawych opowieści o meczecie i społeczności tatarsiej w Polsce.

Minbar (rodzaj kazalnicy), z którego imam wygłasza kazania.

Kruszyniany - cmentarz muzułmański – mizar (najstarsze nagrobki z końca XVIII wieku).

Restauracja "Tatarska jurta"

Obok można obejrzeć przwdziwą jurtę.

Wnętrze jurty.

W sobotę, przed wyjazdem do domu odwiedzamy jeszcze zagrodę żubrów i innych zwierzaków.

Trafiliśmy chyba na zwierzęcą sjestę.

Łoś też jakiś nieruchawy.

A całkiem na koniec robimy spacer aleją dębów.

Jola z głową żubra.

Dęby mają po 300 - 450 lat i są nazwane imionami królów polskich.

To już koniec wyjazdu. Przejechaliśmy na rowerach ok. 850 km i zrobiliśmy ok. 1850 m. przewyższeń.