Na tygodniowy, jesienny wyjazd wybieramy się do Hejnic po południowej, czeskiej stronie Gór Izerskich. Mieszkamy w całkiem wygodnym i miłym apartamencie Hejnice Retreat. Retreat w znaczeniu "zacisze", bo tak nazywa się uliczka, przy której stoi nasz dom.

Miały być rowery, ale kiepska pogoda powoduje, że idziemy na pieszą wycieczkę. Ze szlaku ukazuje się widok na skałki Frýdlantské cimbuří.

Ta część Gór Izerskich (między Hejnicami a Libercem) obfituje w piękne bukowe lasy oraz mnóstwo skał, głazowisk i wartkich potoków z licznymi kaskadami.

Cały rejon objęty jest Parkiem Narodowym.

Na razie idziemy wygodną drogą mijając grupy skał i głazów.

Fot. Jola.

Zaczęło padać, więc nie odbijamy na punkty widokowe na Frýdlantské cimbuří i dochodzimy na polanę z wiatą i jeziorkiem Černý potok. Uwaga - spory odcinek zielonego szlaku jest zupełnie nierowerowy (na zdjęciach tego nie widać).

Idziemy szlakiem żółtym, a potem czerwonym wzdłuż potoku Černý Štolpich.

Na czerwonym szlaku zaczynają się schodki, kamienie i zakosy.

A to fragment wodospadu Velký Štolpich.

I znów mijamy skały i głazy rozrzucone w bukowym lesie.

Mimo kiepskiej pogody szlak jest bardzo malowniczy.

Dochodzimy do odgałęzienia szlaku na szczyt Ořešníka.

Buki są tu na prawdę potężne.

Końcówka podejścia na Ořešník.

Ktoś tam nawet jest na szczycie.

Wejście po kamiennych schodkach ubezpieczone jest poręczami.

Widoku ze szczytu można się domyślić. Schodzimy.

I wracamy do Hejnic z barokową bazyliką.

Niestety kościół jest zamknięty, ale w części klasztornej działa restauracja oraz dom konferencyjny i pielgrzymkowy.

Jemy obiad (za 260 KC można zjeść co się chce i ile się zmieści na talerzach) i wracamy do domku.

Trasa wycieczki. Przy lepszej pogodzie warto zaliczyć dodatkowo punkty widokowe na skalnych wychodniach przy zielonym szlaku. Trasa nie nadaje się na rower.

W czwartek robi się pogodnie choć nadal jest zimno (8 - 10 st. C) więc wyciągamy rowery.

Jabłka w tym roku wszędzie obrodziły.

Jedziemy asfaltem do Ferdinandova, a potem wjeżdżamy na piękną leśną drogę (szlak rowerowy 3006).

Co jakiś czas pojawiają się takie apele.

My nie zauważyliśmy żadnego płaza ani gada - może zapadły już w sen zimowy?

Mijamy typowe tutaj głazowiska.

Są też nieco większe kamole. Mimo lepszej pogody miejscami jest jeszcze mglisto.

Po ok. 10 km docieramy na Oldřichovské sedlo (481 m). Motorest Hausmanka (U Kozy) niestety zamknięty.

Zjazd w kierunku Oldřichova i Mníška jest całkiem ciekawy...

... i miejscami przypomina singiel.

16 km za nami, więc znajdujemy lokal z kawą. Zrobiło się nawet nieco cieplej.

Mijamy kościół w Mníšku.

Zaglądamy na zaporę zalewu Fojtka.

Zaczynamy zasadniczy podjazd obserwując przydrożne atrakcje.

Na razie jest asfalt, ale wkrótce wjedziemy w las.

W lesie w sumie też był asfalcik, tyle, że węższy i stromszy - 10 - 13 %. Po pokonaniu podjazdu zaglądamy nad zalew Bedřichov.

Do zalewu prowadzi taka ścieżka.

Ładnie to tak łamać zakazy?

Skwar zelżał, więc jedziemy się ogrzać na Novą Loukę. W zameczku myśliwskim znajduje się restauracja Šámalova chata.

Są borówkowe knedle, opekane szampiony i gorąca herbata:)

Wracamy na szlak.

Docieramy do skrzyżowania szlaków na Hřebínku. Jest tu też bar, ale czynny tylko w sezonie i w weekendy.

Z Hřebínka zjeżdżamy zielonym szlakiem pieszym. Miejscami jest dość stromo i kamieniście, ale jest to jedyna możliwość zjazdu do Hejnic. Natomiast podjazd tym szlakiem byłby ciężki.

Na koniec oglądamy jeszcze wodospad Malý (Bílý) Štolpich III przy niebieskim szlaku.

Trasa wycieczki. Było 42 km i 730 m podjazdów.

W piątek pogoda ma się utrzymać, więc robimy kolejną nieco dłuższą wycieczkę rowerową - na Jizerkę.

Najpierw podjeżdżamy do pobliskiego uzdrowiska Lázně Libverda.

Widoczek z trasy.

Najpierw mozolnym podjazdem drogą, a końcówkę czarnym singlem docieramy na Hubertkę, gdzie zatrzymujemy się na kawę. Przecina się tu kilka singletracków i szlaków pieszych i jest sporo rowerzystów.

Dalej wycinamy nieznakowany zakos drogą, by uniknąć ostrego podjazdu czerwonym pieszym. Tu tez można zaobserwować sporo okazów starych buków ...

... i jeszcze starszych kamoli :)

Teraz czerwony szlak prowadzi drogą trawersującą Smrk. Po prawej drogowskazy m.in. ze szlakiem niebieskim (ale niezbyt rowerowym) na szczyt Smrku.

My odbijamy też niebieskim, ale w drugą stronę - na Paličník (944 m) ze skałkami na szczycie.

Widok ze szczytu na dół.

A to widok na Smrk (1124 m) z wieżą widokową.

Widoki na okoliczne skałki.

Ale są też dalsze widoczki.

W końcu to jesień.

Jeszcze dalej ukazują się Karkonosze z nadajnikiem telewizyjno-radiowym nad Śnieżnymi Kotłami.

Tymczasem dojeżdżamy do jeziorka nad Černą Smědą.

Dalej jedziemy nieznakowaną, szutrówką w kierunku Jizerki.

Jedziemy doliną Jizerki podziwiając torfowiska objęte rezerwatem przyrody.

Jizerka.

Pierwsze zabudowania osady Jizerka.

Nad Jizerką wznosi się bazaltowa góra Bukovec (1005 m). Fot. Jola.

Mijamy restaurację Panský dům.

Zatrzymujemy się w restauracji Pyramida. Tu tłoku nie było, ale zbyt dużego wyboru jedzenia również nie. Tym niemniej dało się zaspokoić głód.

Jedziemy dalej oglądając się czasami za siebie.

Takie wzorki na szczytowych ścianach domów spotyka się dość często w tych stronach.

Promenadni cesta to droga z betonowych płyt. Zdjęcie raczej dokumentalne, bo coś tu nie wyszło.

Od Smědavy zjeżdżamy do Hejnic drogą. Trasa wycieczki - było 48 km i 970 m podjazdów.

W sobotę ma mocno wiać i padać. Jedziemy więc zdobyć Ještěd, a potem do Liberca. Parkujemy za 100 KC na parkingu Výpřež i idziemy obejrzeć Malý Matterhorn - Czesi to mają fantazję :)

Jest też Breithorn, Monte Rosa i Lyskamm.

Wracamy na szlak i zmierzamy w kierunku szczytu.

A to już szczyt z charakterystyczną wieżą. Budynek z roku 1966 - 1973 mieści hotel, restaurację i nadajnik RTV. Wnętrze przypomina czasy dawno i słusznie minione, ale kawy można się napić.

Na szczycie znajdujemy zagubione dziecko z Marsa.

Widok ze szczytu, ale nie ustaliłem co to za górka.

Widok ze szczytu c.d.

Panorama z tarasu wieży na Liberec.

Massacre Downhill brzmi ciekawie, ale nie będziemy sprawdzać.

Tym wyciągiem pewnie nigdzie nie dojedziemy, ale w sezonie narciarskim działa tu kilka wyciągów i tras.

Schodzimy dalej grzbietem w stronę Pláně pod Ještědem.

Tak to wygląda z daleka. A naszą pętelkę zamykamy żółtym szlakiem pieszym.

Po wycieczce jedziemy do Liberca. Okazały, neorenesansowy budynek ratusza widziany od tyłu...

... i od przodu.

Rynek w Libercu.

Klasycystyczny pałac w Libercu.

A tuż obok taka obcięta kamienica.

Pogoda nie zachęca do długich spacerów, ale zwiedzamy po krótce ścisłe centrum.

Teatr.

Przystanek autobusowy autorstwa Davida Černého znany jako "Hostina obrů" czyli "Uczta olbrzymów".

Trasa wycieczki na Ještěd.

W niedzielę pogoda nadal parszywa. Jedziemy do Czerniawy Zdroju (z Hejnic to tylko 15 km) z zamiarem wyjścia na Smrk.

A salamandry pomykają na rowerkach :)

Niektóre nawet plażują.

A jeszcze inne przygotowują się do sezonu narciarskiego.

Idziemy szlakiem czarnym, a potem zielonym.

Pomník niemieckiego poety okresu romantyzmu Theodora Körnera pod Smrkiem.

Wieża widokowa na szczycie Smrku (1124 m).

A to widoczek z wieży. Nad nami deszcz i wiatr, a tam słońce.

Ciepło nie jest.

Widok w kierunku Stogu Izerskiego. Tam zamierzamy iść.

Do schroniska wstąpiliśmy na kawę.

Schodzimy zielonym szlakiem prowadzącym asfalcikiem o nachyleniu miejscami do 20%.

W Czerniawie znów spotykamy salamandry - tym razem nieco większe.

Jest też tężnia.

Trasa wycieczki.

W poniedziałek - ostatni dzień naszego wyjazdu - od rana pada, ale koło południa ma być lepiej, więc postanawiamy zrobić krótką wycieczkę rowerową na kawę do Frydlantu.

Pierwsze wyjście okazało się nieudane, bo znów zaczęło padać, ale za drugim razem poszło lepiej. Rynek we Frydlantdzie z ratuszem.

Kamieniczki przy rynku.

Po kawie jedziemy pod zamek, który w poniedziałek jak większość tego typu obiektów jest zamknięty.

Gdy wyjeżdżamy z miasta wychodzi nawet trochę słońca.

Wracamy więc nieco innym, dłuższym wariantem. Tu szlak prowadzi nasypem między rzeką Smědą a kanałem.

Krzyż przy leśnym odcinku szlaku 3065.

Trochę jak w Beskidzie Niskim.

W Hejnicach idziemy na obiad do klasztoru. W holu można obejrzeć makietę obiektu.

A obok jest galeria z całkiem ciekawą wystawą.

Trasa wycieczki. Było tylko 28 km, ale przynajmniej nas nie zlało.