Na tegoroczne Zakończenie Kołowego Sezonu Rowerowego wyruszamy ze Świerklańca 15-osobowym peletonem. Pogoda całkiem niezła, choć na starcie dość rześko.

Zamierzamy przejechać drugą część pętli szlaku Leśno Rajza, którą jechaliśmy rok temu.

Piotr i WW.

Ola, Asia i Lila.

Lidka, Danka i Lucyna.

Waldek.

Stary grab (nie mylić z Raketą) w osadzie Kolonia Woźnicka.

Zaczyna się jesień.

A my docieramy do doliny Małej Panwi.

Przeprawa przez mostek na Panwi.

Spojrzenie z mostka w lewo ...

... i w prawo.

Nad zalewem Zielona.

Mamy nadzieję, że znajdziemy miejsce na kawę.

Niestety kawy nie było. Wszystko pozamykane - chyba sezon się tu skończył.

Myśliwski pałac Donnersmarcków w Kaletach-Zielonej z poł. XIX w. jest świeżo wyremontowany.

Tak wyglądał w 2016 r. Szkoda, że obecnie nie zostawiono więcej zieleni wokół obiektu.

W Kaletach knajpy otwarte, ale wszystkie miejsca zarezerwowane - w 15 osób jesteśmy bez szans. Na szczęście jest to ... Prócz piwa była też kawa, zapiekanki i pizza.

Jasiu, Danka, Lila i Piotr.

Ola, Asia, Jola, Lucyna i Janusz.

Piotrek prezentuje obowiązujące rowerowe trendy tej jesieni :)

Niektórzy natomiast łapią promienie słońca.

Marta.

Po uzupełnieniu kalorii można jechać dalej. Lidka i Waldek.

Jedziemy zdobyć Jackową Górę.

Jackową Górę dość mocno wykarczowano i końcówka wymagała wypychu.

Jak się okazuje Jackowa Góra (321 m n.p.m.) jest na liście ustanowionej przez Śląski PTTK Korony Województwa Śląskiego. Jeden z punktów mamy więc zaliczony.

Opuszczamy Jackową Górę.

I znów trochę jesiennych barw.

Zmierzamy do Miasteczka Śląskiego - w dali widoczny wiatrak o osi pionowej w hucie cynku.

Spichlerz dworski w Miasteczku Śląskim z 1795 r. należał do budynków folwarcznych dóbr rodu Henckel von Donnersmarck. Po odrestaurowaniu pełnił rolę pensjonatu z restauracją. Obecnie chyba nieczynny.

Miasteczko Śląskie mijamy bokiem i zmierzamy nad zalew Nakło-Chechło.

Nad Chechłem pogodnie i spokojniej niż gdy byliśmy tu w środku lata.

Przyjemna ścieżka nad zachodnim brzebiem zalewu. Ola ...

... Asia ...

... Jola ...

... Waldek ...

... Piotrek ...

Przystanek nad zalewem.

Warto trochę rozprostować kości. Fot. Hans Sitta

Na obiad zajeżdżamy do Dworku pod Akacją, gdzie Ola - po doświadczeniach z kawą wyznaczona na stanowisko koordynatora d/s wyszynku - zarezerwowała dla nas miejsca.

Jest i akacja.

Miejsce okazało się całkiem miłe, a jedzenie dobre. I tym miłym akcentem zakończyliśmy zakończenie - być może nie ostatnie - sezonu. Do zamknięcia pętli zostało tylko 3,5 km.

Trasa wycieczki. Było 54 km.