Pod koniec 2005 r. Ania Frankiewicz namówiła nas na wyjazd typu free ski pod koniec marca do Madonny di Campiglio. W sumie grupa liczyła kilkanaście osób, a zamieszkaliśmy w apartamentowcu Ambiez tuż pod przeł. Campo Carlo Magno. [Fot. Z.F.]

Zaczynamy od przeł. Groste.

Trasy pod Groste są równie szerokie co plaskate. Nie bardzo wiadomo czy i po co skręcać.

Jola i Ola. Jak widać nie nastala jeszcze era kasków, a pogoda nie skłania nawet do noszenia czapek.

Rafał (Murzyn) i Ola.

Widok spod przeł. Groste na zachód.

Zmieniamy rejon działania. Trasa łącząca Groste z Monte Spinale.

Główny grzbiet Dolomitów Brenta spod Monte Spinale.

Bogna.

Zygmunt, Jola, Bogna.

Jola, Ola, Picek, Bogna.

Cima Tosa (3175 m) z Mt. Spinale.

Zwiedzamy przeciwną stronę w stosunku do przeł. Groste. Grupa na Pradalago pod Mt. Zeledria z widokiem, na masyw Brenty.

Ola.

Pietra Grande, rejon na pn. od przeł Groste.

A to jeszcze inny rejon, nad centrum Madonny. Trasa z Cinque Laghi.

Trasa nr 10 z Mt. Vigo.

Wtorek - jedyny mglisty i śnieżno - deszczowy dzień.

Widok z apartamantu na stacje wyciągów (1651 m) i kładkę dla narciarzy nad drogą. Do wyciągu mieliśmy ok. 100 m.

Kanapy na Pradalago.

Jola, Ola, Staszek.

Czarna trasa z Pradalago do Madonny.

Nasz karnet obejmuje też ośrodki w Marilevie i Folgaridzie. nie omieszkaliśmy więc wybrać się tam któregoś dnia. Widok na Folgaridę i Val di Sole. W dolinach już wiosna.

Brenta z Folgaridy.

Na wyciągu w Folgaridzie.

Panorama Brenty z Mt. Vigo - łącznikowego szczytu między Madonną, a Folgaridą i Marilevą.

Jeszcze raz odwiedzamy Groste.

Rejon Pietra Grande (na pn. od passo Groste).

Trasy pod Mte Spinale.

Cima Tosa.

Cima Brenta i Cima Tosa.

Jola i Ola ponownie w Marilevie.

Górna część czarnej trasy w Marillevie jest całkiem stroma.

Ola.

Bogna.

Jola.

Jola i Bogna.

Staszek, autor relacji (2-gi od lewej), Ola i Ania. Fot. Z.F.